14 نکته کلیدی درباره بیماری‌های عفونی سگ: راهنمای جامع برای صاحبان سگ

  • پاروویروس:

    یک بیماری ویروسی بسیار مسری که به ویژه توله سگ‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث استفراغ، اسهال خونی و کم آبی شدید می‌شود. واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری است.
  • نگهداری سگ در خانه - تربیت سگ - نکات مراقبت از سگ - غذای سگ

  • دیستمپر:

    یک بیماری ویروسی چند سیستمی که علائمی مانند تب، سرفه، آبریزش بینی و چشم، تشنج و فلجی ایجاد می‌کند. واکسیناسیون کلید پیشگیری است.
  • هاری:

    یک بیماری ویروسی کشنده که از طریق بزاق حیوان آلوده منتقل می‌شود و باعث تغییر رفتار، فلجی و مرگ می‌شود. واکسیناسیون اجباری است.
  • کنل کاف (سرفه لانه):

    یک عفونت تنفسی بسیار مسری که باعث سرفه خشک و خشن می‌شود. واکسیناسیون و رعایت بهداشت در محیط‌های پرجمعیت، راه‌های پیشگیری هستند.
  • لپتوسپیروز:

    یک بیماری باکتریایی که از طریق ادرار حیوانات آلوده منتقل می‌شود و می‌تواند به کلیه‌ها و کبد آسیب برساند. واکسیناسیون و جلوگیری از تماس با آب‌های آلوده، راه‌های پیشگیری هستند.
  • بیماری لایم:

    یک بیماری باکتریایی که از طریق کنه منتقل می‌شود و باعث تب، لنگیدن و درد مفاصل می‌شود. بهره‌گیری از داروهای ضد کنه و واکسیناسیون (در صورت وجود) می‌تواند کمک کننده باشد.
  • انگل‌های داخلی (کرم‌ها):

    کرم‌های گرد، کرم‌های نواری، کرم‌های قلابدار و کرم‌های شلاقی می‌توانند باعث اسهال، استفراغ، کاهش وزن و کم خونی شوند. دادن منظم داروهای ضد انگل طبق تجویز دامپزشک، ضروری است.
  • انگل‌های خارجی (کک و کنه):

    کک‌ها باعث خارش و حساسیت می‌شوند و کنه‌ها می‌توانند بیماری‌های خطرناکی مانند بیماری لایم را منتقل کنند. استفاده منظم از داروهای ضد کک و کنه، حیاتی است.
  • عفونت‌های قارچی پوست (رینگ ورم):

    یک عفونت قارچی مسری که باعث ایجاد ضایعات حلقوی روی پوست می‌شود. درمان با داروهای ضد قارچ موضعی یا خوراکی، ضروری است.
  • عفونت‌های گوش:

    عفونت‌های گوش می‌توانند ناشی از باکتری‌ها، قارچ‌ها یا آلرژی باشند و باعث خارش، التهاب و ترشح در گوش می‌شوند. تمیز کردن منظم گوش‌ها و درمان با داروهای تجویزی، ضروری است.
  • عفونت‌های دستگاه ادراری:

    عفونت‌های دستگاه ادراری می‌توانند باعث تکرر ادرار، درد هنگام ادرار و خون در ادرار شوند. درمان با آنتی بیوتیک‌ها، ضروری است.
  • ژنژیویت و پریودنتیت:

    بیماری‌های لثه که ناشی از تجمع پلاک و جرم روی دندان‌ها هستند و می‌توانند باعث التهاب، خونریزی و از دست دادن دندان شوند. مسواک زدن منظم دندان‌ها و جرم گیری توسط دامپزشک، ضروری است.
  • ویروس کرونا (CCV):

    با کرونا ویروسی که در انسان وجود دارد متفاوت است. این نوع ویروس بیشتر باعث اسهال و مشکلات گوارشی در سگ میشود و عموما خطرناک نیست و نیاز به مراقبت دارد.
  • بوردتلا برونشی سپتیکا:

    یک باکتری عامل بیماری عفونی دستگاه تنفسی فوقانی است و معمولا با نام بیماری کنل کاف شناخته می شود.

پیشگیری بهتر از درمان است. واکسیناسیون منظم، بهره‌گیری از داروهای ضد انگل و ضد کک و کنه، تغذیه مناسب و مراقبت‌های بهداشتی منظم، نقش مهمی در پیشگیری از بیماری‌های عفونی سگ دارند.

در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرطبیعی در سگ خود، فورا به دامپزشک مراجعه کنید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، می‌تواند از پیشرفت بیماری و بروز عوارض جدی جلوگیری کند.


پارواویروس یک بیماری ویروسی بسیار مسری و خطرناک است که بیشتر توله سگ‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این ویروس به سلول‌های دستگاه گوارش حمله کرده و باعث استفراغ، اسهال خونی، کم‌آبی و ضعف شدید می‌شود. در صورت عدم درمان فوری، پارواویروس می‌تواند کشنده باشد.

دلایل اصلی ابتلا به پارواویروس تماس با مدفوع سگ‌های آلوده، محیط‌های آلوده (مانند پارک‌ها) و اشیاء آلوده (مانند کاسه غذا و آب) است. توله‌های واکسینه نشده بیشتر در معرض خطر هستند.

پیشگیری شامل واکسیناسیون کامل توله سگ‌ها در سنین ۶، ۸، ۱۲ و ۱۶ هفتگی و واکسیناسیون بوستر سالانه برای سگ‌های بالغ است. در ضمن، رعایت بهداشت محیط و جلوگیری از تماس سگ با مدفوع سگ‌های دیگر ضروری است.

درمان پارواویروس شامل بستری کردن سگ در بیمارستان، مایع‌درمانی برای جبران کم‌آبی، داروهای ضد تهوع و اسهال، و آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه است. درمان حمایتی و مراقبت‌های ویژه برای افزایش شانس بهبودی حیاتی هستند.

نکته مهم: تشخیص زودهنگام و شروع سریع درمان، نقش مهمی در بقای سگ مبتلا به پارواویروس دارد.

پاروا ویروس به شدت مسری می باشد و به راحتی از طریق وسایل آلوده و یا حتی لباس افراد منتقل می شود.

حتما بعد از بازگشت از محیط بیرون دست های خود را بشویید و لباس های خود را تعویض نمایید.

2. دیستمپر (Distemper)

دیستمپر یک بیماری ویروسی سیستمیک است که بر دستگاه تنفسی، گوارشی و عصبی سگ‌ها تاثیر می‌گذارد.علائم شامل تب، ترشحات بینی و چشم، سرفه، استفراغ، اسهال، تشنج و فلج است.دیستمپر می‌تواند منجر به آسیب‌های دائمی عصبی و مرگ شود.ویروس دیستمپر از طریق تماس مستقیم با سگ‌های آلوده، ترشحات بدن (مانند عطسه و سرفه) و محیط‌های آلوده منتقل می‌شود.سگ‌های جوان و واکسینه نشده بیشتر در معرض خطر هستند.پیشگیری از دیستمپر از طریق واکسیناسیون کامل توله سگ‌ها و واکسیناسیون بوستر سالانه برای سگ‌های بالغ انجام می‌شود.

رعایت بهداشت محیط و جلوگیری از تماس با سگ‌های بیمار نیز مهم است.درمان دیستمپر شامل درمان حمایتی برای کاهش علائم و جلوگیری از عفونت‌های ثانویه است.این درمان شامل مایع‌درمانی، داروهای ضد تشنج، آنتی‌بیوتیک و داروهای ضد التهاب است.متاسفانه، هیچ درمان خاصی برای از بین بردن ویروس دیستمپر وجود ندارد.در برخی موارد ممکن است سگ بعد از بهبودی از دیستمپر دچار عوارض عصبی شود.دیستمپر بیماری بسیار خطرناکی است و در صورت ابتلا شانس زنده ماندن سگ بسیار پایین است.تشخیص به موقع بیماری توسط دامپزشک در روند درمان موثر می باشد.

3. هاری (Rabies)

هاری یک بیماری ویروسی کشنده است که بر سیستم عصبی مرکزی پستانداران، از جمله سگ‌ها و انسان‌ها، تاثیر می‌گذارد.این بیماری از طریق بزاق حیوانات آلوده، معمولاً از طریق گازگرفتگی، منتقل می‌شود.علائم هاری شامل تغییر رفتار، تحریک‌پذیری، پرخاشگری، فلج و مرگ است.aggression-پرخاشگریهاری معمولاً از طریق گازگرفتگی توسط حیوانات آلوده (مانند سگ‌های وحشی، روباه‌ها و خفاش‌ها) منتقل می‌شود.ویروس هاری از طریق بزاق وارد بدن شده و به سمت مغز حرکت می‌کند.پیشگیری از هاری شامل واکسیناسیون اجباری سگ‌ها و سایر حیوانات خانگی است.در صورت گازگرفتگی توسط حیوان مشکوک به هاری، باید فورا به پزشک مراجعه کرده و واکسن هاری را تزریق کرد.

هاری یک بیماری غیرقابل درمان است و پس از ظهور علائم، تقریباً همیشه کشنده است.

به همین دلیل، پیشگیری از طریق واکسیناسیون بسیار مهم است.اگر سگی مشکوک به هاری باشد، باید قرنطینه شده و تحت نظر قرار گیرد.هاری بیماری مشترک بین انسان و حیوان است و به همین دلیل از اهمیت بالایی برخوردار است.از نزدیک شدن به حیوانات وحشی و سگ های ولگرد خودداری کنید.در صورت مشاهده علائم هاری در سگ خود فورا با دامپزشک تماس بگیرید.

4. کنل کاف (Kennel Cough)

کنل کاف یک اصطلاح عمومی برای بیماری‌های عفونی دستگاه تنفسی فوقانی سگ‌ها است که معمولاً توسط ویروس‌ها و باکتری‌ها ایجاد می‌شود.علائم شامل سرفه خشک و خشن، عطسه، آبریزش بینی و گاهی تب است.کنل کاف معمولاً جدی نیست، اما می‌تواند بسیار مسری باشد.کنل کاف از طریق تماس مستقیم با سگ‌های آلوده، ترشحات تنفسی و محیط‌های آلوده (مانند کنل‌ها و پناهگاه‌ها) منتقل می‌شود.استرس، تهویه نامناسب و تراکم زیاد سگ‌ها می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.پیشگیری از کنل کاف شامل واکسیناسیون (برای برخی از عوامل ایجاد کننده)، تهویه مناسب در محیط‌های نگهداری سگ‌ها و جلوگیری از تماس با سگ‌های بیمار است.

درمان کنل کاف معمولاً شامل استراحت، داروهای ضد سرفه، آنتی‌بیوتیک (در صورت وجود عفونت باکتریایی ثانویه) و بهره‌گیری از بخور است.

بیشتر سگ‌ها در عرض چند هفته بهبود می‌یابند.کنل کاف در محیط های شلوغ مانند پانسیون ها و پناهگاه های حیوانات شایع تر است.واکسن کنل کاف می‌تواند به پیشگیری از این بیماری کمک کند.در صورت مشاهده سرفه در سگ خود به دامپزشک مراجعه کنید.

5. لپتوسپیروز (Leptospirosis)

لپتوسپیروز یک بیماری باکتریایی است که می‌تواند سگ‌ها، انسان‌ها و سایر حیوانات را تحت تاثیر قرار دهد.این بیماری از طریق تماس با ادرار حیوانات آلوده (مانند جوندگان) یا آب و خاک آلوده منتقل می‌شود.علائم لپتوسپیروز شامل تب، بی‌اشتهایی، استفراغ، اسهال، درد عضلانی، زردی و نارسایی کلیه و کبد است.باکتری لپتوسپیرا از طریق ادرار حیوانات آلوده وارد آب و خاک می‌شود و سگ‌ها از طریق تماس با آب آلوده، خوردن غذا یا آب آلوده، یا از طریق زخم‌های پوستی در معرض خطر قرار می‌گیرند.جوندگان، گاوها و خوک‌ها می‌توانند ناقل این باکتری باشند.

پیشگیری از لپتوسپیروز شامل واکسیناسیون، جلوگیری از دسترسی سگ‌ها به آب‌های آلوده (مانند گودال‌ها و جوی‌ها) و کنترل جوندگان است.درمان لپتوسپیروز شامل آنتی‌بیوتیک (مانند داکسی سایکلین)، مایع‌درمانی و درمان حمایتی برای حمایت از عملکرد کلیه و کبد است.تشخیص زودهنگام و شروع سریع درمان برای افزایش شانس بهبودی حیاتی است.لپتوسپیروز بیماری مشترک بین انسان و حیوان است و می‌تواند از سگ به انسان منتقل شود.پس از تماس با سگ خود دستان خود را به خوبی بشویید.از شنا کردن سگ خود در آب های آلوده جلوگیری کنید.

6. بروسلوز (Brucellosis)

بروسلوز یک بیماری باکتریایی است که می‌تواند سگ‌ها را تحت تاثیر قرار دهد و باعث ناباروری، سقط جنین، التهاب بیضه‌ها و سایر مشکلات تولید مثل شود.این بیماری از طریق تماس با ترشحات بدن حیوانات آلوده (مانند جفت، مایع منی و ادرار) منتقل می‌شود.باکتری بروسلا از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده، خوردن بافت‌های آلوده و یا از طریق جفت به توله‌ها منتقل می‌شود.سگ‌های پرورشی بیشتر در معرض خطر هستند.پیشگیری از بروسلوز شامل آزمایش سگ‌های پرورشی قبل از جفت‌گیری، رعایت بهداشت در محیط‌های پرورشی و جداسازی سگ‌های آلوده است.

درمان بروسلوز اغلب دشوار و طولانی‌مدت است و ممکن است شامل بهره‌گیری از آنتی‌بیوتیک‌های طولانی‌مدت باشد.

در برخی موارد، ممکن است توصیه شود که سگ آلوده عقیم شود.بروسلوز می‌تواند به انسان نیز منتقل شود.در صورت مشکوک بودن به بروسلوز، سگ خود را از سایر حیوانات جدا کنید.حتما از دامپزشک خود در مورد تست های لازم برای تشخیص بروسلوز سوال کنید.

7. عفونت های قارچی (Fungal Infections)

عفونت‌های قارچی در سگ‌ها می‌توانند به صورت موضعی (مانند عفونت‌های پوستی) یا سیستمیک (در سراسر بدن) باشند.برخی از شایع‌ترین عفونت‌های قارچی در سگ‌ها شامل درماتوفیتوز (قارچ پوستی)، بلاستومیکوز، کوکسیدیوئیدومیکوز و هیستوپلاسموز هستند.قارچ‌ها می‌توانند از طریق تماس مستقیم با خاک، گیاهان یا حیوانات آلوده، یا از طریق استنشاق اسپورهای قارچی وارد بدن سگ شوند.برخی از نژادها و سگ‌هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض خطر هستند.پیشگیری از عفونت‌های قارچی شامل رعایت بهداشت محیط، جلوگیری از دسترسی سگ‌ها به خاک و گیاهان آلوده و تقویت سیستم ایمنی سگ است.

درمان عفونت‌های قارچی معمولاً شامل بهره‌گیری از داروهای ضد قارچ خوراکی یا موضعی است.

درمان ممکن است طولانی‌مدت باشد و نیاز به پیگیری منظم با دامپزشک دارد.قارچ پوستی یکی از شایع ترین عفونت های قارچی در سگ ها می باشد.در صورت مشاهده ریزش مو، خارش و یا التهاب پوست سگ خود با دامپزشک مشورت کنید.برخی از عفونت های قارچی میتوانند به انسان نیز منتقل شوند.

8. انگل های داخلی (Internal Parasites)

انگل‌های داخلی (مانند کرم‌های گرد، کرم‌های قلابدار، کرم‌های نواری و کرم‌های شلاقی) می‌توانند دستگاه گوارش سگ‌ها را آلوده کرده و باعث مشکلات مختلفی از جمله اسهال، استفراغ، کاهش وزن، کم‌خونی و سوءتغذیه شوند.انگل‌های داخلی از طریق خوردن مدفوع آلوده، خوردن شکار آلوده، انتقال از مادر به توله و یا از طریق نفوذ لاروهای انگل از طریق پوست وارد بدن سگ می‌شوند.پیشگیری از انگل‌های داخلی شامل درمان‌های ضد انگل منظم (به توصیه دامپزشک)، رعایت بهداشت محیط، جلوگیری از خوردن مدفوع و شکار آلوده و کنترل کک‌ها و کنه‌ها (که می‌توانند انگل‌ها را منتقل کنند) است.

درمان انگل‌های داخلی شامل بهره‌گیری از داروهای ضد انگل است که باید توسط دامپزشک تجویز شود.

پس از درمان، باید آزمایش مدفوع تکرار شود تا از ریشه‌کن شدن انگل‌ها اطمینان حاصل شود.انگل های روده ای در توله سگ ها شایع تر هستند.به طور منظم مدفوع سگ خود را برای بررسی وجود انگل به دامپزشک نشان دهید.داروهای ضد انگل را فقط با تجویز دامپزشک استفاده کنید.

9. انگل های خارجی (External Parasites)

انگل‌های خارجی (مانند کک‌ها، کنه‌ها، جرب‌ها و شپش‌ها) می‌توانند پوست سگ‌ها را آلوده کرده و باعث خارش، التهاب، ریزش مو، کم‌خونی و انتقال بیماری‌ها شوند.انگل‌های خارجی از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده، محیط‌های آلوده و یا از طریق پرش و خزیدن روی بدن سگ منتقل می‌شوند.پیشگیری از انگل‌های خارجی شامل بهره‌گیری از محصولات ضد کک و کنه (مانند قطره‌ها، قلاده‌ها و اسپری‌ها)، حمام کردن منظم سگ، تمیز کردن محل زندگی سگ و جلوگیری از تماس با حیوانات آلوده است.

درمان انگل‌های خارجی شامل بهره‌گیری از محصولات ضد کک و کنه، حمام کردن با شامپوهای ضد انگل و تمیز کردن محیط زندگی سگ است.

در موارد شدید، ممکن است نیاز به بهره‌گیری از داروهای خوراکی یا تزریقی باشد.کنه ها میتوانند بیماری های خطرناکی مانند بیماری لایم را به سگ ها منتقل کنند.پس از گردش در طبیعت، بدن سگ خود را به دقت بررسی کنید.از محصولات ضد انگل با کیفیت و مناسب استفاده کنید.

10. بیماری لایم (Lyme Disease)

بیماری لایم یک بیماری باکتریایی است که توسط کنه‌ها منتقل می‌شود.علائم بیماری لایم در سگ‌ها می‌تواند شامل تب، لنگش، درد مفاصل، بی‌اشتهایی، و در موارد شدید، آسیب کلیوی باشد.باکتری بورلیا بورگدورفری (Borrelia burgdorferi) از طریق نیش کنه آلوده به سگ منتقل می‌شود.کنه‌ها معمولاً در مناطق جنگلی و علفزارها یافت می‌شوند.پیشگیری از بیماری لایم شامل بهره‌گیری از محصولات ضد کنه، جلوگیری از ورود سگ به مناطق پر خطر، و بررسی منظم بدن سگ برای یافتن و برداشتن کنه‌ها است.واکسن بیماری لایم نیز برای سگ‌ها در دسترس است.

درمان بیماری لایم معمولاً شامل بهره‌گیری از آنتی‌بیوتیک (مانند داکسی سایکلین) است.

تشخیص زودهنگام و شروع سریع درمان برای جلوگیری از عوارض جدی ضروری است.بیماری لایم می‌تواند به انسان نیز منتقل شود.در صورت مشاهده علائم بیماری لایم در سگ خود به دامپزشک مراجعه کنید.برای پیشگیری از بیماری لایم با دامپزشک خود مشورت کنید.

11. ارلیشیوز (Ehrlichiosis)

ارلیشیوز یک بیماری باکتریایی است که توسط کنه‌ها منتقل می‌شود. علائم ارلیشیوز در سگ‌ها می‌تواند شامل تب، بی‌اشتهایی، بی‌حالی، خونریزی بینی، درد مفاصل و بزرگ شدن غدد لنفاوی باشد. باکتری ارلیشیا کانیس (Ehrlichia canis) از طریق نیش کنه آلوده به سگ منتقل می‌شود. پیشگیری از ارلیشیوز شامل بهره‌گیری از محصولات ضد کنه و جلوگیری از ورود سگ به مناطق پر خطر است. درمان ارلیشیوز معمولاً شامل بهره‌گیری از آنتی‌بیوتیک (مانند داکسی سایکلین) است. تشخیص زودهنگام و شروع سریع درمان برای جلوگیری از عوارض جدی ضروری است. ارلیشیوز یکی از بیماری های شایع منتقل شده توسط کنه در سگ ها می باشد. در صورت مشاهده علائم ارلیشیوز در سگ خود به دامپزشک مراجعه کنید. محصولات ضد کنه میتوانند به پیشگیری از این بیماری کمک کنند.

12. آناپلاسموز (Anaplasmosis)

آناپلاسموز یک بیماری باکتریایی است که توسط کنه‌ها منتقل می‌شود. علائم آناپلاسموز در سگ‌ها می‌تواند شامل تب، بی‌اشتهایی، بی‌حالی، درد مفاصل، لنگش و کاهش پلاکت‌های خون باشد. باکتری آناپلاسما فاگوسیتوفیلوم (Anaplasma phagocytophilum) از طریق نیش کنه آلوده به سگ منتقل می‌شود. پیشگیری از آناپلاسموز شامل بهره‌گیری از محصولات ضد کنه و جلوگیری از ورود سگ به مناطق پر خطر است. درمان آناپلاسموز معمولاً شامل بهره‌گیری از آنتی‌بیوتیک (مانند داکسی سایکلین) است. تشخیص زودهنگام و شروع سریع درمان برای جلوگیری از عوارض جدی ضروری است. آناپلاسموز بیماری شایع منتقل شده از طریق کنه در سگ ها می باشد. در صورت مشاهده علائم آناپلاسموز در سگ خود به دامپزشک مراجعه کنید. همیشه از محصولات ضد کنه برای محافظت از سگ خود استفاده کنید.

13. کوکسیدیوز (Coccidiosis)

کوکسیدیوز یک بیماری انگلی است که توسط انگل‌های تک یاخته‌ای به نام کوکسیدیا ایجاد می‌شود.این انگل‌ها دستگاه گوارش سگ‌ها را آلوده کرده و باعث اسهال، کم‌آبی و بی‌اشتهایی می‌شوند.کوکسیدیوز بیشتر در توله‌ها و سگ‌های جوان شایع است.کوکسیدیا از طریق خوردن مدفوع آلوده، آب آلوده و یا غذا آلوده وارد بدن سگ می‌شوند.استرس، تراکم زیاد و بهداشت نامناسب می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.پیشگیری از کوکسیدیوز شامل رعایت بهداشت محیط، تمیز کردن منظم محل زندگی سگ، جلوگیری از خوردن مدفوع و آب آلوده و کاهش استرس است.

درمان کوکسیدیوز شامل بهره‌گیری از داروهای ضد کوکسیدیا است که باید توسط دامپزشک تجویز شود.

مایع‌درمانی و تغذیه مناسب نیز برای حمایت از بهبودی ضروری است.کوکسیدیوز بیشتر در توله سگ ها دیده می شود.بهداشت محیط زندگی سگ خود را رعایت کنید.در صورت مشاهده اسهال در سگ خود به دامپزشک مراجعه کنید.

14. ژیاردیازیس (Giardiasis)

ژیاردیازیس یک بیماری انگلی است که توسط انگل تک یاخته‌ای به نام ژیاردیا ایجاد می‌شود.این انگل‌ها دستگاه گوارش سگ‌ها را آلوده کرده و باعث اسهال، استفراغ، نفخ و کاهش وزن می‌شوند.ژیاردیازیس می‌تواند در سگ‌های تمام سنین رخ دهد، اما بیشتر در توله‌ها و سگ‌هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، شایع است.ژیاردیا از طریق خوردن آب آلوده، غذا آلوده و یا تماس با مدفوع آلوده وارد بدن سگ می‌شوند.این انگل‌ها می‌توانند در محیط برای مدت طولانی زنده بمانند.پیشگیری از ژیاردیازیس شامل رعایت بهداشت محیط، تامین آب آشامیدنی سالم، جلوگیری از خوردن آب آلوده و تمیز کردن منظم محل زندگی سگ است.

درمان ژیاردیازیس شامل بهره‌گیری از داروهای ضد ژیاردیا است که باید توسط دامپزشک تجویز شود.

در ضمن، تامین آب کافی و رژیم غذایی مناسب برای حمایت از بهبودی ضروری است.ژیاردیازیس می‌تواند به انسان نیز منتقل شود.برای تشخیص ژیاردیازیس از تست مدفوع استفاده می شود.در صورت مشاهده علائم ژیاردیازیس در سگ خود به دامپزشک مراجعه کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *